غزل 3

لالند از غمبادها لب‌های سوتک‌ها

‫خوابند در کنج فراموشی عروسک‌ها

‫مثل حیاط مدرسه در ظهر تابستان

‫یخ بسته بر لب‌های من فریاد کودک‌ها

‫***

تنگش دلش از سنگ و او دلتنگ می‌رقصد

خون شد دل ماهی، از این سرخند پولک‌ها!

‫روییده روی بام‌هایِ بیم بوم شوم

‫سمت کدام آباد کوچیدند لک‌لک‌ها؟

‫کفتارها این زندگی را تلخ می‌خندند

‫این زندگی را آه! می‌گریند دلقک‌ها!

*

حتی کلاغ قصه از من بی‌خبر رد شد

تنهایی‌ام را ایستادم، چون مترسک‌ها!